مرحوم پدرِ آقای سیستانی گفته بودن: قدیما تو مشهد بودیم… یه ختم زیارت عاشورا گرفتم واسه دیدن امام زمان… جمعه آخرای ختمم بود… دیدم یه

من هنوز منتظر نیستم… تعارف که نداریم… تا وقتی دلم دوست داره همه جا سَرَک بکشه… یَنی هنوز دلم یه جای دیگس… مثِ یه تیکه

ما باید خودمون خودمونو باور کنیم تا به درد بخوریم… اصن ما به اندازه باورمون به درد میخوریم… چقد به خودت باور داری..؟! چقد به

نمیدونم تاحالا اسم « دالون شیطون » رو شنیدین یانه..! این دالون ، همون تونلیه که هرکی بیُفته توش از انتظار ساقط میشه… اصن یه

شیطون همه ی زور خودشو وقف قلب اونایی کرده که احتمال داره برن طرف امام زمان… یعنی تمام وقت پیششونه… تا می بینه حواسش از

میدونی کِی بِهِت میشه گفت «منتظر»..!!! هروقت که حرف منطقی زدی و یه مُشت بی منطق ، بهِت خورده گرفتن ولی نه بِهِت برخوردو نه

امشب شب نیمه شعبانه… یه جا خوندم که یکی از علمای قدیم سامراء، تو این شب از امام زمان یه انگشتر هدیه گرفت… باخودم گفتم