آدمای منتظر ، دکور و ویتریناشون خیلی ساده و خلوته ولی انباراشون غوغای اسراره…
برای همینه همیشه سرِحالن…
نه میترسن نه ناراحتی دارن…
اینا به یه نسخه هایی عمل میکن که ترس و غم و..حتی دزدکی هم نمیتونه وارد دلشون بشه…
میگن یکی از نسخه هاشون اینه؛
……………………..
«به هرچی توجه کنی بزگتر از توان و تحمل تو میشه»
…………………..
برا اینه که اینا هیچوقت محو چیزی نمیشن چون میدونن اون چیز وقتی بزرگ شد کار دستشون میده…
اینا میدونن عاشق کسی یا چیزی شدن یا غصه ی کسی یا چیزی رو خوردن یعنی اونو از خودشون بزرگتر کردن …
غصه ی پول بخوری فکرش ولت نمیکنه این یعنی چی؟
یعنی اون از تو بزرگترشده…
غصه ی شکم و … بخوری فکرش ولت نمیکنه، این یعنی چی؟
یعنی شکمت از روحت بزرگتر شده…
غصه ی ماشین و خونه و …بخوری، یعنی چی؟چرا فکرشون ولت نمیکنه؟
چرا تو نمازهم به فکرشی؟
یعنی اون بزرگتر از تو شده…
اما منتظرا ، غصه ی کسی رو میخورن که وقتی بزرگشون شد ، آرامششونو بهم نزنه که هیچ ، آرامشم بهشون بده
فکرشونو درگیر نکنه تازه جای اونا ، به سود اونا فکر بکنه…
الآن از کسایی که وقتی بزرگشون کنی به فکرتن ،فقط یکی تو دنیا بیشتر نمونده…
البته بماند که غصه شو هم نخوری غصه تو میخوره….
وای به روزی که غصه خورش بشی…
ذَره های زندگیتو آباد میکنه…
یه کاری میکنه همه دنیا غصه تو بخورن…
تازه خداهم میاد پشت سرش…
ندیدی تو کربلا بچه هاشون هم الآن حرم دارن ، چه برسه به بزرگای کربلا
هرکی اونجا غصه ی امام زمونشو خورد یعنی امامشو بزگتر از خودش کرد ، آباد شد(آخه امام زمان که بدهکار کسی نمیمونه ، یه سرِسوزن از کسی خوبی ببینه ، اینقدر بهش خوبی میکنه که چند برابرش جبران بشه)…
هرکی هم که غصه ی دنیا خورد یعنی دنیاشو بزرگتر از خودش کرد نه اون از دنیا چیزی خورد ، نه دنیا غصشو خورد
هرکی غصه ی دنیا بخوره دنیاش اینقدر بزگ میشه که خفش میکنه…
هرکی غصه ی آقارو بخوره آقا اینقدر بزرگش میکنه که توی دودنیا آقاش میکنه…
(۳۶)