خوش بحال اوناییکه به این مُفتیا، جز از آقاشون از چیز دیگه ای حرف نمیزنن…
واسه همینه که…
نه حرف نامربوط دارن…
نه سرِکارِ حرفِ نامربوط میرَن…
وچون معمولا ، جز به آقاشون به چیز دیگه ای فکر نمیکنن…
نه در فکر کسی هستن ، نه بی فکرَن…
نه خام و ساده لوحَند و نه بد فکرَن…
نه اهلِ خاطره هستن ونه لَنگِ خُطوراتن…
خلاصه اینجورین که جز برا آقاشون برا کسی کار نمیکنن…
برا اینه که…
نه جلو غم سر خم میکنن…
نه واسه غم به کسی اَخم میکنن…
نه مردم از هیبتشون کم میکنن…
اینا همیشه خوشن…
با هیچ چیز ، لَرزون نمیشَن…
تازه…
بقیه هم با اونا آروم میشن…
اینا از بس منتظر آقان…
آقاشونم نگاهش به اوناس…
اینا با این دلای غم شکن…
چیزی نمونده اِکسیر بِشَن…
(۷۶)