خوش به حال منتظرا…
اینا تو زندگیشون یه چیزایی میچِشَن که ماها نمیچِشیم…
البته ماهم یه چیزایی میچِشیم که اونا حتّی نمیدونن چه مزّه ایه…
آره باصفا..:
نَکِه اونا همش به فکرِ آقان…
همیشه یه آرامشِ شیرینی دارن که اون اضطرابایی که زندگیای ما رو مثِ زهرِمار تلخ و تند میکنه واسه اونا شبیه یه شوخیِ بی مزَّس…
مِثِ وقتی که یکی یه جُک بی مزه براما تعریف کنه…
چه جور با هاش تا میکنیم!!
ولی ما تامنتظر نَشیم نمیفهمیم زندگی اونا چقد شیرینه…
حیف…
حیف…از این همه شیرینی و تلخی کام مَن…
جِدّاً حیف…
