یکی به امام هادی اینجوری نوشت:
به نظر شما اگه یکی که راهش دوره ولی دوس داره اونجوریکه باخدا حرف میزنه با امام زمانشم حرف بزنه باید چیکارکُنه؟
متن جواب حضرت که به دستش رسید این بود:
إن كانَ لَكَ حاجَةٌ فَحَرِّكْ شَفَتَيكَ فَإنَّ الجَوابَ يَأتيكَ.
اگر حاجتی داشتی ، لبانت را تکان بده ، جواب به تو می رسد…
شماهم اگه دلتون گرفته…
شماهم اگه از کورونا و فقر و نداری و حرف مردم و فلانی و فلان ماجرا و… میترسی…
شما هم اگه کُلّی حرف تو دلت هس که نمیتونی به کسی بِگی میترسی نفهمن یا بفهمن… ولی شرّ دُرس بشه…
شماهم که آدم حسّابی و منطقی هستی ولی تا الآن چون یه نشونه عاقلانه ندیدی تا دلت آروم بشه و بِتونه عَقلاً آقارو قبول کنه…
بیا امشب یه کاری کن…
میگَم بیا روایت بالای صفحه رو عمل کن…
تو روایتم که ننوشته آقا بگن: نه چون تو گناهکاری حق نداری با من حرف بزنی و خلاصه برو با دردات بِمیر…
اصلن نپرسیدن که اهل نماز و روزه هستی یانه…!!
سنگ مُفت گنجشک مُفت…
تو هم بیا یه چن دقیقه با امام زمان حرف بزن…
جوابشو که دیدی یا فهمیدی بقیه درداتم بهش بگو…
ضررکه نداره…
داره؟؟؟
(۸۷)