پیامبر در روایت می فرمایند الخُلقُ وِعاءُ الدّين: یعنی اخلاق ظرف دین است .
یا به عبارتی کسی که اخلاق ندارد ظرفی برای گرفتن دین ندارد.
اصحاب سیدالشهداء گناه کبیره که نداشتند هیچ ،گناه صغیره را هم مواظبت می کردند ،که مرتکب نشوند ،چرا ؟ چون در غیر این صورت اگر می‌خواستند هم نمی توانستند از مقربین امام زمان خود بشوند.
پرسیدند :پس حٌرّ چگونه بود ؟
گفتند: حُرّ به جز آن مطلب که آن هم ادعا کرده بود که می‌خواست مثلاً به یزید وفای عهدی کند که نکرد ، هیچ گناه دیگری انجام نداده بود .او در مروّت ،جوانمردی و همه مسائل عالی بود .
همسر ش شهادت می‌دهد .من اوّل متعجب بودم که چطور شوهرم حُرّ در سپاه ابن زیاد است ، اما وقتی خبر رسید که در رکاب ابی عبدالله شهید شد ، گفتم باید هم چنین می‌شد چون حُرّ در تمام مسائل زندگی مواظب بود حتی گناه صغیره هم انجام ندهد .
این ظرف باطن ساختن ها آخرش خود به خود او را به سپاه امام زمانش کشاند.
من ظرفم خوب و تمیز است چون حضرت را دوست دارم ولی نه در حد اینکه امام زمان مستقیماً چیزی به من بدهند ، به دلیل برخی کاستی های اخلاقی ام ، واسطه‌ها میخورم در کسب فیض تا به من لطفی از جانب آن حضرت برسد.
